Haber

Depremzede kadın kadın 3 saat sonra enkazdan, 3 yaşındaki kızı ise 3 gün sonra kurtarıldı

Deprem mağduru 3 saat sonra enkazdan, 3 yaşındaki kızı ise 3 gün sonra kurtarıldı.

KAHRAMANMARAŞ – Kahramanmaraş’ta depremzede kadın 3 saat sonra eşiyle birlikte, 3 yaşındaki kızı ise 3 gün sonra enkaz altından çıkarıldı.

Onikişubat İlçesi Hayrullah Mahallesi Bedir Apartmanı’nda yaşayan Hatice Yalçimin, eşi ve 3 yaşındaki kızı Fatmanur Yalçimin, depremde enkaz altında kaldı. Kızının “Anne, korkuyorum” diye bağırmasının ardından 72 saat sonra dışarı çıkarıldığını, yaşadıkları apartman dairesindeki 70 kişiden 66’sının hayatını kaybettiğini söyledi.

Yalçimin, “Depremi hissetmedik, kıyamet kopacak zannettik. 10 katlı bir binanın 3. katındaydık. Binada 70’e yakın kişi vardı. 66 kişi öldü. Bir kişi vardı. ya da bizden sonra hayatta kalan iki kişi. Ailecek dışarı çıkmıştık, görümcemin bacağı kesilmişti. Depremde uyuyorduk.” Herhangi bir deprem hissetmedik. İlk depremi hissetmedik, ikinci depremi de hissetmedik. Yatakla birlikte aşağıya indik ve o anda kıyametin koptuğunu düşündük. O an depremi düşünmedik bile. Eşim yanımdaydı ve deprem olduğunu söyledi. O anda kalkmaya çalıştık ama her yerde moloz yığınları vardı. “Kütüp düşmüştü, çıkacak yer yoktu. Kızım diğer odadaydı o anda sesini duydum. ‘Anne, korkuyorum’ diyordu. Kızımın sesini duyunca çok üzüldüm. o anda ses” dedi.

Yalçimin, “Dışarıdan beni duyan var mı diye sesler duyuyordum. Sonra çıkabileceğimizi söylediler ama aklıma kızım geldi. Buradan çıkarsam tek başına ne yapacağını düşündüm. Ailemin çabalarıyla kurtarıldım ancak kızım 3 gün enkaz altında kaldı. Kızım “Ben dışarıda iki duvar arasındaydım. Sanki dünya üzerime yaklaşıyordu. Sanki kızımı ölüme terk etmişim gibi hissettim. Çok zordu, Allah bir daha yaşatmasın” dedi.

Kızını kucağına aldığı için çok mutlu olduğunu belirten Yalçimin, “Depremleri hep televizyonda görürdük ama böyle bir felaket görmemiştim. Kızım 3 gün boyunca enkaz altında kaldı ve kaldığını söylediler. Çıkarılmadan önce molozların arasında üçgen şeklinde. Kepçe veya vinçle kaldırırsak cesedini alırız dediler. Yani imkansız imkansız dediler. Depresyondan geçtim, olmadım’ Çok güzel değil, beni bir süreliğine oradan götürdüler. Sonra bir telefon geldi ve kızımızın kurtarıldığı söylendi. Bu olaya inanamadık. Aslında çok da uzakta değildik ama sonra ayrıldık. O telefon geldi, o yollar uzadı bize. Koştuk. “Geldik ve ekipler sayesinde kızımızı kurtarıp ambulansa götürdüler. Kızımın dikkatini çekmek için eldivenden balon şişirdiler. Kızımı kucağıma aldığım için çok mutluyum. Allah kimseyi çocuğuyla imtihan etmez. Allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın” dedi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu